fisiologie-laboratorium
Pieter Odendaal


die tutor deel 'n mikroskoop
en 'n dwarssnit van 'n hartspier uit
ek skakel die ligbron aan
bring die beeld in fokus:

die selle lê soos leninge lovers langs mekaar
die kerne kyk stom die herldersiende lig in
die mitochondria is wurmrige konkavure
wat die hele storie aan die gang hou

ek weet dat daar nog van jou molekules
in die plasmas van my lyf lê
jou uitasems het in my opgelos
en beheer die suurkonsentrasie in my bloed

ek weet dat die bedrading in my kop
jou dye in stroombane neergelê het
dat jou hande bloot remote controls
vir die endorfien-rushes in my brein was

na ek die spiervesels mooi
uitgestip en als benoem het,
stap ek en my wit jas die sonlig in
sien ek die bome is chloroplastgroen

en met elke tree skilfer
my dooie selle af: die tekens
van ons chemiese rendezvous
val soos mikrosneeu om my heen